Wśród wielu zabytków i pamiątek, kapliczki czeladzkie i piaszczyste pola nad Brynicą, znane jako „Szubienice,” zasługują na szczególną uwagę. Szczególnie szubienice czeladzkie kryją w sobie fascynującą historię oraz symbolizują wielką ofiarność i głęboki patriotyzm dawnych mieszkańców Czeladzi.
Po upadku powstania listopadowego (1831 r.), pozostali powstańcy, niechcąc ulec carskiemu najeźdźcy, prowadzili zacięte walki partyzanckie, które w obliczu przewagi wojsk nieprzyjacielskich kończyły się zazwyczaj sukcesem dla powstańców. Jednak gdy powstanie zostało stłumione, groziła im śmierć.
Zdziesiątkowane siły powstańcze pod dowództwem generała Rybińskiego, przemieszczając się przez Maderę i Przełajkę na Górny Śląsk, aby znaleźć się pod zaborem niemieckim. Osaczeni przez kozaków na wzgórzu pokrytym laskiem sosnowym prawdopodobnie tzw. Sośnim Wzgórzu na Przełajce (przez ponad 500 lat część Czeladzi), zostali częściowo rozniesieni szablami i powieszeni na rosnących tam sosnach. Na szczycie wzgórza mieści się obecnie kapliczka pw. św. Izydora.
Czeladź pokryła się czarną żałobą, upamiętniając śmierć kilkudziesięciu bohaterów. To tragiczne miejsce zostało nazwane „szubienicami.” Choć z czasem same szubienice zniknęły, a tereny poddały się urbanizacji, pola poddano uprawie.
Czeladź zawsze pamięta o bohaterskich czeladzianach, oddając hołd ich pamięci 1.
